گزارش‌ها حاکیست که پروانه ابراهیم‌خیل و سه فعال مدنی دیگر به خاطر شرکت در تظاهرات در کابل پس از سه هفته بازداشت “آزاد شده‌اند”.
دفتر نمایندگی سازمان ملل در کابل در توییتی از آزادی فعالان زن در کابل استقبال کرده است.
“سازمان ملل از گزارش‌های دلگرم کننده‌ای استقبال می‌کند که چهار فعال زن افغان که شمارشان هفته‌ها ناپدید بوده‌اند، قادر به بازگشت به خانه‌های خود هستند. سلامتی و ایمنی آنها نگرانی عمده است.”
اما هنوز این فعالان زن خود با رسانه‌ها صحبت نکرده‌اند.
دیروز یک منبع معتبر به بی‌بی‌سی تایید کرد که طالبان از خانواده تمنا زریاب پریانی، زن فعال معترض همراه با سه خواهر دیگرش که سه هفته پیش بازداشت شد “ضمانت خط” خواسته است.
این منبع جزئیات بیشتر در مورد نوع ضمانت خواسته شده ارایه نکرد اما گفت که طالبان وعده رهایی خواهران پریانی “به زودی” را داده اند.
در همین حال گفته می‌شود که پروانه ابراهیم‌خیل و تمنا پریانی و سه خواهرش در یکجا زندانی بودند.
پروانه و تمنا و سه خواهر ۲۳ روز پیش چهارشنبه شب ۱۹ جنوری توسط مردان مسلح که “طالبان” برده شدند.
خانم پریانی در ویدئویی که ظاهرا از لحظه بازداشت آنها بود نشر کرد که در آن درخواست کمک می‌کرد و در رسانه‌های بین المللی بازتاب گسترده‌ای داشت.
هنوز حکومت طالبان درباره رهایی فعالان زن اظهارنظر نکرده است. طالبان بارها بازداشت این زنان را رد می‌کردند.
از زمانی که طالبان در ۱۵ اگست به قدرت رسید، زنان شکایت داشتند که حالا در خانه زندانی شده اند؛ و حتی در خانه نیز در امان نیستند. ورود به خانه‌ای که فقط زن در آن باشد، خلاف فرهنگ افغانستان است. اما طالبان با اخراج افسران پلیس زن، کارکنان زن برای بازجویی از زنان ندارند.
مرسل عیار، فعال زنان دیگر نیز ده روز پیش از خانه‌اش در کابل بازداشت شد. خانم عیار ششمین زنی بود که پس از تظاهرات زنان در هفته‌های اخیر توسط طالبان “بازداشت” شد.
روز بعد از آن، زهرا محمدی یک فعال زن دیگر که پزشک است نیز از محل کارش در کابل بازداشت شد.
در خانم محمدی هفته گذشته در توییتی نوشت که با دخترش تلفنی صحبت کرده است و او تایید کرده که در بند طالبان است.
آقای محمدی در این توییت از مقام‌های طالبان خواهش کرده است که دختراش را هرچه زوتر آزاد کنند.
