روزنامه واشنگتن‌پست گزارش داده که ممنوعیت آموزش و کار زنان به دستور طالبان، به بحران سلامت روان در میان آنها دامن زده است.

متخصصان سلامت روان در پنج شفاخانه افغانستان هم گزارش‌های مشابهی از افزایش بحران سلامت روانی در میان دختران ارائه کرده‌اند.

شفیع عظیم، روان‌پزشک، در مصاحبه با واشنگتن پست گفته که در ماه‌های اخیر «شفاخانه صحت روانی» در کابل مملو از بیمارانی است که رنج‌های متفاوتی را تجربه می‌کنند.

او گفته که «محدودیت‌ها و تغییرات ناگهانی» در کشور باعث ترومای روانی بیشتر زنان و دخترانی شده است که به این بیمارستان مراجعه می‌کنند.

آقای عظیم با اشاره به «منزوی و افسرده شدن دختران مراجعه‌کننده» گفته که آنان «می‌ترسند که هرگز به سر کار نروند یا به مدرسه برنگردند».

همچنین طبق نتایج تحقیقی که در مجله «روانشناسی بی‌ام‌سی» منتشر شده، حدود نیمی از زنان افغان در سطح بالایی از ناراحتی‌های روانی رنج می‌برند.

در همین حال، متخصصان سلامت روان در مراکز صحی شهرهای دیگر افغانستان نیز گفته‌اند که بسیاری از زنان دچار مشکلات روحی و روانی هستند و تحت درمان با دارو قرار دارند.

شفیق عمیر، مسئول بخش صحت روانی در شفاخانه دولتی هرات، اما با رد این گزارش‌ها گفته است که «هیچ موردی» از دختران را ندیده است که به دلیل مسدود شدن مکاتب «دچار مشکلات روحی و روانی» شده باشد.

با این حال، یکی از پزشکان در مرکز صحت روانی هرات به شرط محفوظ ماندن نامش، گفته است: «زنانی که برای کنار آمدن با محدودیت‌های طالبان تلاش می‌کنند، ۸۰ درصد از بیماران غیربستری در این مرکز را تشکیل می‌دهند.»

چندی پیش نیز بی‌بی‌سی در گزارش ویژه‌ای به نقل از یک روانشناس نوشته بود که اندیشیدن به خودکشی در افغانستان، به ویژه در میان زنان همه‌گیر شده است.

براساس گزارش بی‌بی‌سی، حاکمیت طالبان در افغانستان و محدودیت‌های گسترده این گروه در برابر زنان از جمله ممنوعیت حق آموزش و کار، از عمده‌‌ترین دلایل خودکشی در میان زنان افغان است.

همچنین سازمان ملل برآورد کرده است که در جامعه عمیقا مردسالار افغانستان از هر دو نفر یک نفر – که بیشتر آنها زن هستند – حتی قبل از تسلط طالبان در سال ۲۰۲۱ از ناراحتی‌های روانی رنج می‌بردند.