جیمز دابینز، نماینده پیشین امریکا در امور افغانستان میگوید که اگر افغانها با «درک و دریافت خود» به این نتیجه برسند و ضرورتهای خود را درک کنند، فدرالیزم به نفع افغانستان است و به توسعه این کشور کمک میکند.
او حکومت جمهوری با والیهای انتخابی را برای توزیع قدرت مفید میداند.
آقای دابینز در مصاحبه با افغانستان اینترنشنال گفت که اکثر خارجیها در نشست بن طرفدار استقرار یک نظام فدرالی در افغانستان بودند اما به گفته او افغانها فکر میکردند که چنین نظامی به دلیل اختلاف زیاد در افغانستان، جامعه را بیشتر دچار اختلاف میکند.
او میافزاید که مخالفت افغانهای شرکتکننده در نشست بن با نظام فدرالی به تاریخ افغانستان نیز ربط دارد؛ کشوری که به گفته او «همواره یک حکومت مرکزی ضعیف داشته و قدرت را توزیع نکرده است.»
او که رئیس هیئت امریکایی در اجلاس بن بود، در بخشی از مصاحبهاش میگوید: «من نیز با پیشنهاد حکومت فدرالی مخالفت نداشتم و فقط میخواستم که توافق صورت گیرد… اخضر ابراهیمی برایم گفت که افغانها با حکومت فدرالی که والیهای انتخابی داشته باشد، مخالفت خواهند کرد. فکر میکنم نمایندگان تمام کشورهای غربی با فدرالیزم موافق بودند، اگر افغانها قبول میکردند.»
آقای دابینز در بخش دیگری از مصاحبهاش به تعامل با طالبان اشاره میکند اما میافزاید که این گروه برای به دست آوردن خواستههایش نمیخواهد هزینه بپردازد.
او میگوید: «طالبان میخواهند به رسمیت شناخته شوند و در سازمان ملل نماینده داشته باشند اما نمیخواهند هزینه بپردازند. طالبان نمیخواهند در برابر خواستههای دیگران کوتاه بیایند.»
آقای دابینز در باره طالبان میگوید که امریکا دو هدف اساسی یکی کنترل و نظارت بر فعالیت گروههای تروریستی و دیگری حفظ دستآوردهای بیست سال گذشته را در افغانستان دنبال کند.
او میافزاید: «ما سه پالیسی را پیشنهاد کردهایم؛ اول تعامل، دوم اعمال فشار و به حاشیه راندن طالبان، سوم هم مخالفت با این گروه و ساقط کردن حکومتشان.»
او تعامل با طالبان را دشوار میداند اما میافزاید: « از نگاه ما، تعامل با طالبان یگانه گزینهای است که امیدواری برای تحقق خواستههای مان را بیشتر میکند. اما اگر طالبان را به حاشیه برانیم یا با آنها مخالفت کنیم، هیچ یکی از این خواستهها برآورده نمیشود.»