فیلم مستند «کودکی من، کشور من»، کار مشترک دو کارگردان افغانستانی و بریتانیایی برنده جایزه بفتا، مهمترین جشنواره فیلم بریتانیا شد.

در این مستند شعیب شریفی و فیل گرب‌اسکای زندگی میرحسین را در طول ۲۰ سال، از کودکی تا بزرگسالی ثبت و روایت کرده اند.

سازندگان این مستند می‌گویند که با میرحسین ۸ ساله در بامیان آشنا شدند که با خانواده‌اش در یکی از غارهای بامیان زندگی می‌کرد. آنها دو دهه از زندگی میرحسین را به تصویر کشیده اند که روایتی از فقر، ویرانی، آرزوها و پیشرفت او و هموطنانش است.

زندگی میرحسین پس از هجوم امریکا به افغانستان در سال ۲۰۰۱ متحول شد. او درس خواند، ازدواج کرد و فیلم‌بردار بخش خبر شد که حالا با بازگشت طالبان شغل خود را از دست داده است.

به نقل از هالیوود ریپورترز، میرحسین که حالا ۲۸ ساله است، در پایان این مستند می‌گوید: «من به علت جنگ و طالبان هیچگاه احساس شادی در زندگی خود نکرده‌ام.» با این حال، او امیدوار است که «آینده بهتری در انتظار افغانستان قرار داشته باشد.»

گرب‌اسکای پس از دریافت جایزه‌اش از دست اندرکاران دنیای فیلم خواست که افغانستان را فراموش نکنند و قصه‌های آن را به روی پرده سینما و تلویزیون نمایش دهند. او از بی‌علاقگی سازندگان فیلم به موضوع افغانستان انتقاد کرد.

پیش از این مستند کوتاه «سه آهنگ برای بینظیر» ساخته مشترک یک فیلمساز افغان و همسر امریکایی‌اش، نامزد جایزه اسکار شده بود. این مستند داستان دو دلباخته هلمندی به نام شایسته و بی‌نظیر را در یکی از کمپ‌های بی‌جاشدگان داخلی در افغانستان به تصویر می‌کشید.