پیش از ملاقات با طالبان، دیپلوماتهای غربی با اعضای جامعهی مدنی افغانستان، به شمول زنان فعال و خبرنگاران صحبت کردند. این شهروندان افغان یک روز پیش با هیات طالبان نیز ملاقات کرده بودند.
جمیله افغان، فعال حقوق زنان که در این نشست حضور داشت به فرانسپرس گفت که طالبان از خود حسن نیت نشان دادند، اما “دیده خواهد شد که در عمل چه میکنند”.
محبوبه سراج، فعال دیگر حقوق زنان نیز گفت که طالبان زنان را پذیرفتند و به سخنان آنان گوش فرا دادند. او افزود که امیدوار است هر دو جانب همدیگر را درک کنند، اما گفت: “اگر طالبان به زنان چیزی میگویند و در عمل چیزی دیگر انجام میدهند، اعتماد کاملاً از بین خواهد رفت”.
او افزود که زنان افغان خواستهای شان را به طالبان به صورت مکتوب تسلیم کردند.
در این میان، هدا خاموش، باشندهی کابل، تصاویر تمنا زریاب پریانی و پروانه ابراهیمخیل، دو فعالی که گفته میشود هفتهی گذشته پس از تظاهرات علیه حجاب اجباری توسط طالبان بازداشت شده اند، را بلند کرده بود.
همچنین خانم خاموش در سخنرانی خود در جلسه مذکور که نسخهای از آن در صفحه فیسبوکش منتشر شده، گفته است که طالبان با گرفتن کابل «یک رژیم جناحی و یکدست را با ترور و زور و با بهحاشیهبردن و حذف جمعی یک بخش بزرگ افغانستان ایجاد کردهاند». او افزوده است که در طول پنج ماه اخیر، طالبان حقوق اساسی شهروندان را انکار، زنان را خانهنشین و آنان را از آموزش محروم کردهاند.
خانم خاموش طالبان را متهم کرده که مخالفانشان و نظامیان پیشین را سرکوب، قتل و شکنجه کرده و تبعیض نظاممند را علیه اقوام غیرحاکم به راه انداختهاند. او در این زمینه به بازداشت و شکنجهی روزنامه نگاران از جمله خبرنگاران اطلاعات روز و زنان معترض اشاره کرده است.
خاموش افزوده است که دهها تن از جوانان به تاریخ ۷ و ۸ سپتامبر در بلخ برای اعادهی حقوق و آزادیشان تظاهرات را به راه انداختند و طالبان ۷۰ تن از معترضان از جمله ۴۰ دختر معترض را بازداشت کردهاند. او مدعی شده که زنان معترض شکنجه شدهاند و بر برخی از آنان تجاوز شده است؛ او گفته است که یک هفته پس از بازداشت زنان معترض، اجساد هشت نفر از بازداشتشدگان در خیابانهای شهر مزار شریف پیدا شده است.
خاموش علاوه کرده است که شماری از زنان بازداشتشده بعد از آزادی از زندان ترور شدند؛ اما از سرنوشت نُه تن از دختران بازداشتشده هنوز هیچ اطلاعی در دست نیست و آنان همچنان ناپدید هستند.