با گذشت بیش از ده ماه از بسته‌ماندن مکاتب دورۀ متوسطه و لیسه دختران در افغانستان، شماری از دانش‌آموزان می‌گویند که آیندهٔ مبهم سبب شده که به “اختلالات روانی” مبتلا شوند.
اضطراب، ترس، استرس، وسواس و یادفراموشی از مواردی اند که به گفتهٔ این دانش‌آموزان در طی حدود ۱۱ ماه تجربه کرده اند.
ام‌البنین، یکی از دانش‌آموزان صنف یازدهم یکی از مکاتب شهر کابل به صدای امریکا گفت که بسته‌ماندن مکاتب از رهگذر روحی و روانی بر وی تاثیرات منفی گذاشته است.
او گفت: “همیشه فکرم این است که چه زمانی مکتب‌ها باز می‌شود. آن‌قدر هم پولدار نیستیم که به کورس‌های خانگی برویم.”
ساره دانش‌آموز، صنف هشتم در یکی از مکاتب شهر کابل گفت که قبلاً مدتی از روز را به مکتب می‌رفت، اما با بسته‌شدن مکاتب، خانه‌نشین شده و هیچ زمینه‌ای برای تفریح و سپری‌کردن اوقات بیکاری ندارد.
این دانش‌آموز گفت که روشن‌نبودن آینده سبب شده است که به یادفراموشی مبتلا شود.
او گفت: “بسته‌ماندن مکاتب سر روحیه ما تاثیر کرده است. یک چیزی که در خانه در جایی می‌مانم، یادم می‌رود.”
بصیره، یکی از دانش‌آموز دیگر به صدای امریکا گفت که او و برخی از هم‌صنفی‌هایش در یک سر درگمی به سر می‌برند و بیم آینده آرامش را از آنان گرفته است.
او گفت: “پول نداریم که به کورس برویم. مکاتب ما باید باز شود. روح و روان ما به کلی دگرگون شده است.”
سمیرا یکی دیگر از دانش‌آموزان صنف دوازدهم گفت که جامعه بین‌المللی باید برای بازگشایی مکاتب دخترانه اقدام کنند. او افزود: “در خانه و حتا در بیرون و جایی که می‌رویم فکر ما پریشان است و نمی‌فهمیم که کجا استیم، چه می‌کنیم، آینده ما نامعلوم و بی‌سرنوشت ماندیم.”
در همین حال شماری از فعالان اجتماعی و مدافع حقوق زنان، زیر نام “مکاتب دخترانه را باز کنید” و “بگذارید دختران افغان درس بخوانند” کمپاینی را راه‌اندازی کرده اند.
بسیاری از افغان‌ها در شبکه‌های اجتماعی از طالبان خواسته اند تا مدارس دختران را در افغانستان باز کنند.
با این حال، فقیرالله فایق، رییس شورای علمای طالبان در کابل، به تازگی گفته است که “مکاتب دخترانه به زودی افتتاح خواهد شد”.
آقای فایق در مصاحبه‌ای با صدای امریکا مدعی شد که ملا هبت‌الله آخندزاده، رهبر طالبان “مخالفت بازگشایی مکاتب دختران” نیست.
شماری از گروه‌های مدافع حقوق زنان نسبت به محدودیت‌های طالبان بر زنان در افغانستان ابراز نگرانی کرده اند.
به گفته آنان، در ده ماه گذشته زمینه کار برای زنان در کشور محدود بوده و مکاتب بالاتر صنف ششم به روی دختران بسته شده است.
در آخرین مورد، رینا امیری، نماینده ویژه ایالات متحده برای حقوق زنان و دختران افغان، گفته است که زنان افغان با سخت‌ترین محدودیت‌ها در جهان روبرو استند.
اگرچه طالبان وعده داده بودند که همه دختران و زنان افغان به آموزش و کار دسترسی کامل خواهند داشت و به حقوق آن‌ها احترام می‌گذارند، اما این گروه این وعده‌ها را عملی نکردند.
