موسسه بینالمللی حمایت از کودکان میگوید که در یک سال سلطه طالبان بر افغانستان، زندگی دختران «درهم شکسته» است. به اساس گزارش جدید این موسسه، دختران همچنین از جامعه طرد شده و با گرسنگی رها شده اند. همچنین ۲۶ درصد دختران در مقایسه با ۱۶ درصد پسران علائم افسردگی دارند.
گزارش موسسه مذکور نشان میدهد که به دلیل بحران اقتصادی، خشکسالی شدید و محدودیتهای وضع شده از سوی طالبان، ۹۷ درصد خانوادهها نمیتوانند برای فرزندانشان غذای کافی فراهم کنند. تقریباً ۸۰ درصد کودکان گفته اند که در ۳۰ روز گذشته گرسنه خوابیده اند. در گزارش این موسسه، شمار دخترانی که گرسنه به بستر خواب رفته اند، دوبرابر پسران گزارش شده است.
در بخشی از گزارش موسسه حمایت از کودکان آمده است: «کمبود غذا پیامدهای مخربی بر سلامت کودکان دارد و آینده آنها را تهدید میکند.»
این موسسه می گوید که از هر ۱۰ دختر ۹ نفر گفته اند که وعدههای غذایی آنها در سال گذشته کاهش یافته است.
بر اساس گزارش این موسسه، دختران افغان به دلیل فقر و گرسنگی «انرژی کافی برای درس خواندن، بازی و کار» ندارند.
بحران اقتصادی خطرات جدی بر سلامت روانی دختران دارد. گزارش موسسه حمایت از کودکان نشان میدهد که ۲۶ درصد دختران در مقایسه با ۱۶ درصد پسران علائم افسردگی دارند. گزارش میافزاید: «۲۷ درصد دختران نیز در مقایسه با ۱۸ درصد پسران علائم اضطراب دارند.»
برخی دختران به این موسسه گفته اند که به دلیل نگرانی و دیدن خوابهای بد، مشکل خوابیدن دارند. آنها همچنین گفته اند که از بسیاری از فعالیتهایی که آنها را خوشحال میکرد، مانند گذراندن وقت با اقوام و دوستان، رفتن به پارک ها و مغازه ها، محروم شده اند.
دختران در مصاحبه با موسسه حمایت از کودکان گفته اند از این که دیگر نمیتوانند به مکتب بروند «ناامید و عصبانی» اند.
بر اساس گزارش این موسسه بیش از ۴۵ درصد از دختران در مقایسه با ۲۰ درصد پسران چالشهای اقتصادی، ممنوعیت طالبان و نگرشهای جامعه را به عنوان موانع اصلی مانع آموزش میدانند.
پریشاد، نام مستعار یک دختر ۱۵ ساله است که در شمال افغانستان زندگی میکند. او به موسسه حمایت از کودکان گفته است که پدر و مادرش توانایی تامین هزینههای غذایی آنها را ندارند.
او میگوید: «بعضی روزها پدرم نمیتواند غذا بیاورد. برادرانم نیمه شب از خواب بیدار میشوند و برای غذا گریه میکنند. من نان نمی خورم و سهم خود را برای برادران و خواهرانم ذخیره میکنم.»
موسسه مذکور همچنین می گوید که وضعیت بد اقتصادی باعث افزایش ازدواج کودکان شده است. به اساس گزارش این موسسه، از میان کودکانی که در سال گذشته برای بهبود وضعیت مالی خانواده خواسته شده ازدواج کنند، ۸۸ درصد دختر بوده اند.
کریس نیامندی، رئیس موسسه حمایت از کودکان در افغانستان میگوید: «زندگی برای کودکان در افغانستان وخیم است. کودکان گرسنه به رختخواب میروند. آنها خسته و بیحال هستند، نمیتوانند مانند گذشته بازی و مطالعه کنند.»
او گفت: «دختران بیشترین وخامت اوضاع را تحمل میکنند. آنها وعده های غذایی بیشتری را از دست میدهند، از انزوا و پریشانی عاطفی رنج میبرند و در حالی که پسران به مکتب می روند، دختران در خانه می مانند. این یک بحران انسانی و یک فاجعه حقوق کودک است.»