برنامه اسکان بشر سازمان ملل متحد (UN-Habitat) روز چهارشنبه، ۲۲ اسد، اعلام کرد که روند شهرنشینی در افغانستان طی سه و نیم دهه آینده به شکل چشمگیری افزایش خواهد یافت. بر اساس پیش‌بینی این نهاد، تا سال ۲۰۶۰، حدود نیمی از جمعیت افغانستان در شهرها زندگی خواهند کرد.
آمار این سازمان نشان می‌دهد که در سال ۱۹۵۰ تنها ۵ درصد از مردم افغانستان شهرنشین بودند، اما این رقم در سال ۲۰۲۲ به ۲۵ درصد رسید. اکنون، با توجه به رشد جمعیت و تغییرات اقتصادی-اجتماعی، انتظار می‌رود که این رقم تا ۲۰۶۰ به ۵۰ درصد برسد.
با این حال، سازمان ملل هشدار داده است که شهرهای افغانستان برای چنین رشد سریع جمعیت آمادگی کافی ندارند و اگر برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری جدی در بخش‌های زیربنایی انجام نشود، مشکلاتی چون فقر شهری، بیکاری، کمبود مسکن، و بحران خدمات شهری شدت خواهد گرفت.
یو‌ان‌هابیتات تأکید کرده است:
«ما باید همین حالا اقدام کنیم تا شهرنشینی به جای آنکه چالشی بزرگ باشد، به محرکی مثبت برای توسعه و تغییر تبدیل شود.»
این نهاد همچنین پیش‌تر گزارش داده بود که در کابل — جایی که بیش از ۴۰ درصد جمعیت شهری افغانستان متمرکز است — ۴ نفر از هر ۵ نفر در سکونت‌گاه‌های غیررسمی و فاقد نقشه شهری و خدمات اولیه زندگی می‌کنند. نبود شبکه‌های آب آشامیدنی سالم، فاضلاب، جاده‌های معیاری و مراکز بهداشتی از جمله مشکلات عمده این مناطق است.
کارشناسان شهری می‌گویند که برای مدیریت این روند، افغانستان نیازمند برنامه‌ریزی بلندمدت، ایجاد زیرساخت‌های پایدار، و بهبود خدمات عمومی است تا رشد شهرنشینی به فرصتی برای توسعه و رفاه تبدیل شود، نه تهدیدی برای زندگی مردم.
