گزارش ویژه همدمنیوز | بر اساس نشست خبری طالبان و بیانیههای رسمی دولت پاکستان
تنشهای مرزی میان افغانستان و پاکستان در روزهای اخیر به بالاترین سطح در سالهای گذشته رسیده است.
در پی درگیری خونین شب گذشته میان نیروهای طالبان و ارتش پاکستان، هر دو طرف یکدیگر را به پناه دادن به گروههای تروریستی و نقض حاکمیت ملی متهم کردهاند — وضعیتی که تحلیلگران منطقهای آن را «آغازگر یک بحران خطرناک دیگر» میدانند.
موضع طالبان: «پاکستان منبع فتنه و ترور»
ذبیحالله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان، در نشست خبری روز یکشنبه گفت:
«پاکستان در خاک خود وجود داعش را نادیده گرفته و مراکز جدیدی برای فتنهگران در مناطق پختونخوا ایجاد شده است. حملات در کرمان و مسکو از همین مراکز برنامهریزی شدهاند.»
او افزود نیروهای امارت اسلامی در عملیات تلافیجویانه شب گذشته ۵۸ سرباز پاکستانی را کشته و ۳۰ نفر را زخمی کردهاند.
به گفته او، بخشی از تسلیحات ارتش پاکستان نیز بهدست طالبان افتاده است.
مجاهد تأکید کرد که «افغانستان حق دارد از حریم هوایی و زمینی خود دفاع کند و هیچ حملهای را بیپاسخ نخواهد گذاشت.»
طالبان همچنین اعلام کردند عملیات متقابل به درخواست قطر و عربستان سعودی متوقف شده است.
موضع اسلامآباد: «افغانستان مأمن تروریستها»
در سوی دیگر، مقامات پاکستانی با لحنی تند طالبان را مسئول حملات مرزی و حمایت از گروههای تروریستی دانستهاند.
آصف علی زرداری، رئیسجمهور پاکستان، گفت:
«حملات تروریستی که از خاک افغانستان انجام میشود، ادامه دارد. ما خواهان اقدام عملی کابل علیه گروههای ضدپاکستان هستیم.»
او در عین حال بر «ضرورت بازگشت محترمانه پناهجویان افغان» و «همکاری اقتصادی و امنیتی برای صلح پایدار» تأکید کرد.
شهباز شریف، نخستوزیر پاکستان، نیز در بیانیهای اعلام کرد:
«هیچگونه تجاوزی بیپاسخ نخواهد ماند. ارتش پاکستان پاسخ سریع و مؤثری داده و چندین موضع مهاجمان را هدف قرار داده است.»
محسن نقوی، وزیر کشور پاکستان، هم هشدار داد:
«تیراندازی نیروهای افغان به سوی غیرنظامیان نقض حقوق بینالملل است. اگر لازم باشد، پاسخ ما به افغانستان همانند پاسخ ما به هند خواهد بود.»
تحلیل و موضع همدمنیوز
«دو چهره یک بحران؛ طالبان و پاکستان، هر دو در آینه جنگسازی»
تحریریه همدمنیوز در تحلیل این بحران، بر این باور است که هیچیک از دو طرف در موضع قربانی مطلق نیستند.
از یکسو، حکومت طالبان طی سه سال گذشته نهتنها نتوانسته مانع حضور گروههای افراطی در خاک افغانستان شود، بلکه گفتمان ایدئولوژیک و بسته آن بستر جذب و سازماندهی جریانهای تروریستی را فراهم کرده است.
از سوی دیگر، نظام امنیتی پاکستان که دههها از شبکههای افراطی برای اهداف سیاسی و نفوذ منطقهای استفاده کرده بود، اکنون خود با پیامد همان سیاستها روبهرو است.
در واقع، هر دو نظام — یکی با سکوت و مشروعیتبخشی مذهبی به خشونت و دیگری با استفاده ابزاری از ترور برای نفوذ منطقهای — در شکلگیری چرخهای از ناامنی شریکاند.
نتیجهی این رقابت خطرناک، نه پیروزی یکی از دو دولت، بلکه افزایش رنج مردم عادی در دو سوی مرز است؛ مردمی که دهههاست قربانی جنگهای نیابتی، تحقیر و بیثباتیاند.
همدمنیوز هشدار میدهد که اگر این روند ادامه یابد، منطقه با یک جنگ فرامرزی تازه روبهرو خواهد شد که پیامدهای انسانی و مهاجرتی آن، بهویژه برای میلیونها افغان، بسیار سنگین خواهد بود.
نظر شما چیست؟
آیا فکر میکنید درگیری میان طالبان و پاکستان به جنگ تمامعیار تبدیل خواهد شد؟
چه کسی در این بحران مسئولتر است — طالبان یا ارتش پاکستان؟
آیا راهی برای صلح و گفتوگوی واقعی باقی مانده است؟
دیدگاه خود را در کامنتها بنویسید تا در تحلیل هفته آینده همدمنیوز بازتاب دهیم.
ما را دنبال کنید تا از تازهترین تحولات افغانستان، پاکستان و منطقه آگاه بمانید.









