گروهی از زنان در کابل با برگزاری یک نشست خبری خواستار بازگشایی مکاتب به روی دختران بالاتر از صنف ششم شدند.
این زنان در قطع‌نامه‌ی‌شان گفته‌اند که بسته‌ماندن دروازه‌های مکاتب به معنای فاجعه‌ی فردا است. آنان افزوده‌اند که فقر امروز از کمک دیگران چاره خواهد شد و گرسنگی منتج به مرگ نخواهد شد؛ اما بی‌سوادی «قتل‌عام» ملت است که سکوت در مقابل آن «شرمِ تاریخ» خواهد بود.
این گروه از زنان گفته‌اند که آنان با آگاهی وارد میدان حق‌طلبی شده است و به راه‌شان ادامه می‌دهند تا دروازه‌های مکاتب به روی دختران باز شوند.
در بخشی از قطع‌نامه‌ی این زنان آمده است: «هر قدرت سیاسی با هر مفهومی که حضور دارد به ما ربطی ندارد، دروازه‌های مکتب را بگشایید تا این تراژیدی دردآور جهل ادامه نیابد».
طالبان پس از تسلط بر افغانستان محدودیت‌های گسترده علیه زنان وضع کرده‌اند. درحال حاضر دختران بالاتر از صنف ششم از مکتب محروم هستند و زنان کارمند در ادارات دولتی نیز خانه‌نشین شده‌اند.
زنان به‌خاطر تحقق حقوق‌شان بارها دست به اعتراض زده‌اند؛ اما این اعتراضات از سوی طالبان سرکوب شده است.
اخیرا شورای حقوق بشر سازمان ملل درباره‌ی حقوق زنان و دختران افغانستان یک بحث فوری را برگزار کرد.
ریچارد بنت، گزارشگر ویژه‌ی حقوق بشر سازمان ملل برای افغانستان در این نشست از طالبان خواسته است تا گفت‌و‌گوی معناداری را با زنان افغانستان برگزار کند و به آن‌ها اجازه دهد تا در زندگی مدنی، سیاسی و اقتصادی مشارکت کامل داشته باشند.
بنت تأکید کرد که طالبان هم‌چنین باید به همه‌ی حقوق زنان و دختران برای تحصیل در تمام سطوح احترام بگذارد و مکاتب را به روی آنان باز کنند.
