خبرگزاری فرانسه در گزارشی میگوید فقر و بیماری یک سال بعد از حکومت طالبان، افغانستان را تسخیر کرده است. یک زن که روی تخت شفاخانهای در کنار نواسه ۶ ماهش در لشکرگاه، مرکز هلمند نشسته، میگوید: «از زمانی که طالبان به قدرت رسیدهاند، ما حتی نمیتوانیم روغن خوراکی پیدا کنیم.»
بخشهای بزرگ یک شفاخانه مخروبه در جنوب افغانستان تنها نشانهای از بحران انسانی فاجعهباری است که از زمان بازگشت طالبان به قدرت در یک سال پیش، گریبان این کشور ویرانشده در جنگ را گرفته است.
ماه گذشته، شفاخانه حوزوی موسی قلعه در ولایت هلمند مجبور شد درهای خود را به روی همه افراد مشکوک به وبا ببندد.
نظر به چشمدیدهای خبرنگار خبرگزاری فرانسه، هر روز به زودی شفاخانه مملو از بیماران بیحال میشود، داکتران قطرههای داخل وریدی را در مچ دست آنها تذریق کردند و نوبت بیماران دیگر میرسد.
اگرچه این کلینیک فاقد امکانات برای آزمایش وبا است، حدود ۵۵۰ بیمار در عرض چند روز به این مرکز صحی مراجعه کردند. هر کدام مراجعین علایم بیماری ناشی از کمبود نیازهای اولیه بهداشتی را در بدن داشتند.
احسانالله رودی، رئیس شفاخانه میگوید از زمانی که مردم به شفاخانه هجوم آوردهاند، در هر شب تنها پنج ساعت میخوابد. او به خبرگزاری فرانسه گفت در وضعیت بسیار دشواری قرار دارد.
سازمان ملل میگوید که بحران انسانی افغانستان بدترین بحران جهان است.
فقر در این کشور – که آثار آن به شدت در جنوب افغانستان احساس میشود – به سطوح جدید ناامیدکنندهای سوق داده شده است. فقر در افغانستان از زمان تهاجم روسیه به اوکراین، به دنبال یک خشکسالی و تورم اقتصادی تشدید شده است.
برشنا، مادر یک بیمار دیگر میگوید: “ما حتی نان خشک هم پیدا نمیکنیم. سه چهار روز است که چیزی برای خوردن نداریم.”
حمیرا نوروزی، دستیار پرستاری که روزانه در میان صدای نالههای کودکان شیرخوار کار میکند، میگوید که کارمندان صحی “استراحتی ندارند.”
او گفت: “ما بیماران زیادی داریم که در شرایط بحرانی به سر میبرند، زیرا والدین آنها نمیتوانند زودتر هزینه سفر کنند آنها به یک شهر با امکاناتتر را مساعد کنند.
خبرگزاری فرانسه نوشته است تسلط طالبان، کشوری را که ۳۸ میلیون نفر در آن زندگی میکنند، به سمت پرتگاه سوق داده است.
اکنون پرچم طالبان آشکارا در سراسر ولایت هلمند و بر فراز ساختمانهای گلوله خورده به اهتزاز درآمده است. اما پس از کنترول افغانستان بعد از دو دهه، آنها در حال حکومت بر کشوری هستند که در ویرانهترین حالت خود قرار دارد. یک مرد در لشکرگاه – که خواست نامش فاش نشود – اظهارات تند خود را در مورد توانایی طالبان در زمینه حکومتداری ارائه کرد. او میگوید: “لباس دولت برای طالبان بزرگ است.”