یک مرد ۳۳ ساله‌ی افغان به نام یاسر الیاس که در شهر هامبورگ آلمان زندگی می‌کرد، به اتهام ربودن، شکنجه و تجاوز جنسی به دوست‌دختر سابقش محاکمه می‌شود. این رویداد در ماه آگست سال ۲۰۲۳ رخ داده بود.
اما روز چهارشنبه گذشته (۳۰ اکتبر ۲۰۲۵)، این مرد در جلسه‌ی دادگاه حاضر نشد و وکیلش گفت که او «بیمار» است. به همین دلیل، دادگاه جلسه را به تاریخ دیگری موکول کرد.
جزئیات رویداد
براساس گزارش رسانه‌های آلمانی، یاسر الیاس حدود دو سال پیش، پس از آن‌که رابطه‌اش با دوست‌دختر ۲۱ ساله‌اش تمام شد، با سه نفر از دوستانش نقشه‌ی انتقام‌گیری کشید.
او این زن را در یکی از محلات هامبورگ ربود و به مدت هفت روز در یک آپارتمان زندانی کرد. در این مدت، قربانی مورد ضرب‌وشتم، شکنجه و تجاوز قرار گرفت.
به گفته‌ی دادستان، یاسر و دوستانش با چاقو زن را تهدید کردند و او را مجبور کردند به یک سالون خالکوبی برود. آنجا، به زور از او خواستند که تخلص یاسر – «الیاس» – را با حروف بزرگ روی شکمش خالکوبی کند.
سخنان قربانی در دادگاه
این زن که اکنون در هامبورگ به‌عنوان پرستار کار می‌کند، روز چهارشنبه در دادگاه حضور یافت و درباره‌ی رنج‌های خود سخن گفت.
او گفت:
«این خالکوبی بسیار عمیق و تیره است و با لیزر هم پاک نمی‌شود. چند بار تلاش کردم، اما بی‌فایده بود. این خالکوبی برایم مثل مُهر مالکیت است؛ انگار می‌خواست نشان دهد که من هنوز متعلق به او هستم.»
قربانی گفت که پس از خالکوبی اجباری، دوباره به آپارتمان برده شد و یاسر او را بارها لت‌وکوب، لگدکوب و حتی گاز گرفت. او افزود که یاسر در حالی‌که او را نیمه‌برهنه و با دهان‌بند نگه‌داشته بود، از او فیلم می‌گرفت.
عملیات نجات و بازداشت
پس از گذشت هفت روز، زن توانست به‌گونه‌ای پنهانی پیام کمک بفرستد. پولیس هامبورگ با یک عملیات ویژه وارد آپارتمان شد و او را نجات داد.
یاسر و سه هم‌دستش در همان‌جا بازداشت شدند.
حکم دادگاه و ادامه‌ی پرونده
در سال ۲۰۲۴، دادگاه منطقه‌ای هامبورگ یاسر را به ۹ سال زندان و بازداشت پیشگیرانه محکوم کرد. جرم‌های او شامل تجاوز، شکنجه، خشونت فیزیکی، سلب آزادی، اجبار و تهدید بود.
با این حال، پرونده‌ی مربوط به خالکوبی اجباری هنوز باز است و دادگاه قصد دارد در اوایل ماه دسامبر (دسامبر ۲۰۲۵) دوباره جلسه‌ای برگزار کند.
یاسر پیش‌تر نیز سابقه‌ی جرایم خشونت‌آمیز داشته و چند بار به زندان رفته بود.
تحلیل ویژه همدم نیوز
وقتی خطای یک نفر، داغ ننگی بر پیشانی همه می‌نشیند
ماجرای تکان‌دهنده‌ی «یاسر الیاس» در آلمان ـ مردی که به اتهام ربودن و شکنجه‌ی دوست‌دختر سابقش محاکمه می‌شود ـ تنها یک پرونده جنایی نیست. این رویداد، زنگ خطری‌ست برای جامعه‌ی مهاجرین افغانستانی در اروپا و جهان.
در جوامع میزبان، هر رفتار خشونت‌آمیز یا غیرانسانی از سوی یک مهاجر، نه فقط به نام یک فرد، بلکه به نام همه‌ی ما ثبت می‌شود. رسانه‌ها، افکار عمومی و مردم کشور میزبان، تفاوتی میان «مجرم و مهاجر» نمی‌گذارند؛ و همین باعث می‌شود اعتماد و احترام جمعی ما آسیب ببیند.
از خطای فردی تا پیامد جمعی
در کشوری چون آلمان که بر پایه‌ی قانون، برابری و کرامت انسانی استوار است، چنین رفتارهایی نه‌تنها جرم محسوب می‌شود، بلکه نشانه‌ای از نبود درک درست از آزادی، رابطه، و احترام به انسان دیگر است.
وقتی کسی با خشونت، با تحقیر یا مالکیت به دیگری نگاه می‌کند، در واقع ارزش‌های انسانی را لگدمال می‌سازد — همان ارزش‌هایی که ما مهاجران برای زندگی در صلح و احترام به آنجا آمده‌ایم.
خیانت به جامعه مهاجرین
رفتارهایی از این دست، فقط یک زن را قربانی نمی‌کند؛ بلکه چهره‌ی هزاران زن و مرد شریف افغان را که در تلاش برای زندگی بهترند، زیر سایه‌ی بدبینی و پیش‌داوری پنهان می‌سازد.
این نوع خشونت، در حقیقت خیانت به جامعه‌ی مهاجرین است — خیانتی به اعتماد کشور میزبان، به تلاش آنانی که قانون‌مدارانه زندگی می‌کنند، و به دختران و زنانی که می‌خواهند آزاد و محترم باشند.
مسئولیت ما چیست؟
ما نمی‌توانیم از هر فرد خطاکار نام ببریم، اما می‌توانیم از رفتارهای نادرست فاصله بگیریم و در برابر آن موضع بگیریم.
آگاهی، احترام متقابل، و درک مرزهای انسانی در روابط، تنها راهی‌ست که مهاجران می‌توانند از خود چهره‌ای واقعی، محترم و شایسته نشان دهند.
اگر ما خاموش بمانیم، این سکوت تبدیل به رضایت می‌شود.
اگر ما انتقاد نکنیم، خطا تکرار می‌شود.
همدم نیوز می‌گوید:
خشونت، تحقیر و مالکیت بر انسان دیگر، با هیچ فرهنگی و هیچ دینی سازگار نیست.
ما باید از قربانی حمایت کنیم، از خطاکار عبرت بگیریم، و از جامعه‌مان محافظت کنیم.
زیرا یک اشتباه فردی می‌تواند به اندازه‌ی یک خیانت جمعی زیان‌بار باشد.
