شماری از زنان معترض علیه سیاستهای طالبان در واکنش به نشست اخیر شورای حقوق بشر سازمان ملل گفته است که این شورا حمایت خود از زنان افغانستان را در عمل نشان دهد.
شورای حقوق بشر در اول ماه جاری میلادی (جولای) یک بحث فوری را دربارهی وضعیت زنان و دختران در افغانستانِ تحت تسلط طالبان برگزار کرد.
زنان معترض امروز (سهشنبه، ۱۴ سرطان) در اعلامیهای گفتهاند که آنان نشست شورای حقوق بشر را دنبال کردهاند.
آنان از همبستگی اعضای شورای حقوق بشر و اعلامیههای «تُند شان» در انتقاد از طالبان در افغانستان قدردانی کردهاند.
زنان معترض گفتهاند که بحث فوری شورای حقوق بشر، «فرصت خوبی» برای بازتاب درخواست و نگرانی جامعه حقوقبشری افغانستان بود.
به گفتهی زنان، این نشست حاوی یک پیام واضح به طالبان نیز بود که عدم احترام به ارزشهای حقوقبشری، این گروه را منزوی خواهد ساخت.
زنان معترض در ادامه افزودهاند که وضعیت حقوق بشر در افغانستان بدتر از آنست که با اعلامیههای «تند» بهبود یابد.
آنان تأکید کردهاند که بحث اضطراری اول جولای باید «عمل قاطع» و تأثیرگذار شورای حقوق بشر سازمان ملل را بهدنبال داشته باشد.
در اعلامیه زنان معترض آمده است که در افغانستانِ تحت سلطهی طالبان، هزارهها، تاجیکها و دیگر اقوام و گروههای مذهبی به حاشیه رانده شده و در خطر کشتار و جنایات قرار دارند. آنان اضافه کردهاند که زنان نیز بهگونهی کلی از جامعه حذف شدهاند.
زنان معترض خطاب به شورای حقوق بشر گفتهاند که «هیچ اعلامیهی تند شما به تنهایی نمیتواند به این موارد حاد نقض حقوقبشری افغانها پایان بدهد».
آنان از شورای حقوق بشر خواستهاند که بهصورت عاجل برای تحقیق در مورد گزارشهای کشتار غیرنظامیان در بلخاب، اندراب و پنجشیر دادخواهی کند.
همچنین وضعیت حقوق بشر در افغانستان را در صدر آجندای سازمان ملل و شورای حقوق بشر قرار دهد.
زنان معترض از شورای حقوق بشر خواستهاند که تمام اعضای رهبری طالبان را ممنوعالخروج اعلام کند و در صورتی که «زنان افغان زندانی سرزمین خود هستند، طالبان نباید بتوانند آزادانه به خارج از کشور سفر کنند».
آنان تأکید کردهاند که سازمان ملل باید به صدای زنان افغان گوش دهد نه به خواستهای طالبان.
زنان معترض علاوه کردهاند که «حرف کافیست در عمل حمایتتان را از زنان افغانستان نشان بدهید».
طالبان پس از تسلط بر افغانستان محدودیتهای گسترده علیه زنان وضع کردهاند. درحال حاضر دختران بالاتر از صنف ششم از مکتب محروم هستند و زنان کارمند در ادارات دولتی نیز خانهنشین شدهاند.
زنان بهخاطر تحقق حقوقشان بارها دست به اعتراض زدهاند؛ اما این اعتراضات از سوی طالبان سرکوب شده است.